Ze wendde zich tot Saena. Ze legde haar vingers op haar lippen en maakte een "Shh" geluid. "Misschien gaan we verhuizen, ze hebben een aantal verlaten gebouwen gevonden." fluisterde ze haar toe. "Als je nu niks zegt, en alleen maar een beetje ja knikt soms, dan kunnen we het misschien voor elkaar krijgen dat ze de meubels erin laten staan."
Ze hoopte dat Saena het snapte. Als ze straks die verlaten appartementen had, konden ze daar gaan wonen met z'n allen, en dan hadden ze nog meubels, bedden en misschien zelfs electriciteit...
Ze draaide zich tot de jongens die langer waren dan haar, en er niet erg goed verzorgd uitzagen. Maar Macy wist dat de jongens tegen haar opkeken, en dat ze heus niet zomaar haar een mep zouden geven en ervandoor gaan.
Als ze dat ook maar zouden proberen bij haar, of vooral bij Saena, dan zou ze die jongens de mep tien keer zo hard terug geven. Maar gelukkig hadden de jongens niet zulke plannen, had Macy door.