In haar eentje, zoals steeds vaker in deze stad, liep Chiara door het winkelcentrum. Ze had van haar moeder wat geld gekregen om eten te kopen voor deze avond, omdat haar moeder er, zoals gewoonlijk, niet was. Ze was er steeds vaker niet en daardoor was Chiara steeds vaker alleen. Op school had ze wat mensen ontmoet, maar echt vrienden zou ze hier niet krijgen. Ze liep langs de etalages van kledingwinkels, dierenwinkels, schoenenwinkels en all that stuff. Nog één keer checkte ze of ze alles had, maar natuurlijk, ze was weer eens iets vergeten. Snel draaide Chiara zich om en liep terug naar de supermarkt. Tijdens de draai botste ze tegen iemand aan, waardoor alle spullen op de grond vielen. Sorry, shit, het spijt me zei Chiara zachtjes terwijl ze bukte om de spullen op te pakken.