Daar zat ik dan.
Ze kon elk moment komen, maar wanneer? Zou ze wel komen?
Wat veel vragen had ik toch voor mezelf en waarom? Ik was normaal altijd verlegen, een beetje heel erg zelfs.

Ze liep door het winkelstraatje, op zoek naar het nieuwe cafeetje. Zou hij komen? Plotseling zag ze het en in een flits zag ze Stark binnen zitten. Ze glimlachte kort, haalde even diep adem en liep naar de deur. Ze deed hem open en keek even rond, alsof ze Stark nog niet had gezien. Toen liep ze naar hem toe en ging zitten. 'Hi,'

"Hi." ik glimlachte zachtjes.
Ze had een leuk jurkje aan, een rode. Zelfs had ik een blauw met wit gestreept shirt aan en een zwarte spijkerbroek met mijn vertrouwde Allstars.

Ze wierp een blik naar zijn shirt. Het was leuk, wit met blauw. Blauw was haar lievelingskleur, maar rood droeg ze het liefst, omdat het vrolijk en een beetje uitdagend was. Kortom, ze vond het mooi.
De serveerster kwam eraan en legde de menu's neer. 'Wat willen jullie drinken, weten jullie dat al?' Eve glimlachte. De serveerster heette Maeve, wat ze wist, omdat Maeve een vriendin was van haar. Ze glimlachte terug en trok haar wenkbrouwen op. Stark had het niet opgevangen, maar Eve wel. Ze knikte lichtjes en Maeve lachte. Eve besloot er verder maar geen aandacht aan te geven en zei: 'Een cola light graag.' Toen keek ze naar Stark. 'En jij?'

Ik keek nog even naar de kaart en keek toen op.
"Een Kahlua," zei ik na een minuutje.
Ik glimlachte toen weer naar Eve.

Maeve liep weg. Eve keek naar de kaart, op zoek naar iets wat ze wel wilde eten. Haar ogen schoten over de pagina's. Salade, soep, sandwiches, panini's. Panini's. Die vond ze lekker. Ze keek onder het kopje. Panini met parmaham, brie en pijnboompitten. Eentje met mozzarella, tomaat en pesto en nog een paar. Ze koos voor die met parmaham. 'Ik weet het. En jij?'

Ik scande snel de kaart en kwam langs de salades. Er waren er meerdere; een met mozzarella en tomaat, een met ijsberg sla, ham en bacon en pijnboompitten en een Ceaser Salad met kip, garnalen of met niks. Ik vond dat enorm lekker met kip.
"Ja, ik weet het ook," zei ik lachend.

'Mooi.' De serveerster kwam weer en ze bestelden.



[sorry, mn broertje trapt me van de pc, dus ik wijzig hem binnekort wel xD]

Rustig wachtte we af en praatten we samen.
Het was erg gezellig voor nu.

De serveerster kwam weer en zette een salade neer voor Stark, en de panini voor mij. De geur van de parmaham kwam me tegemoet. Ik smolt bijna weg. Hallooo, hoe goed was deze combi? Leuk tentje, lekkere panini, maar vooral; Leuke Jongen. Ik kon niet meer stuk.

Ik glimlachte maar niet al te flirtig. Ik kon me niet meer inhouden. Ze was gewoon te perfect. Zo mooi maar toch niet perfect. Net wat ik nodig had, een imperfect iemand. Een perfect persoon is ook zo saai.

Ze zag zijn ogen naar haar kijken. Verlegen keek ze naar de tafel. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Waarom kreeg zij het nou altijd voor elkaar om op een jongen te zijn die ze toch niet kon krijgen? Ze was te verliefd, op deze veeel te leuke jongen.

Ik zuchtte en wende mijn ogen af.
Waarom probeerde ik het nou? Ik kon haar toch nooit krijgen, ze heeft toch vast al een vriendje.

'Ach, waarom niet,' dacht ze bij zichzelf. 'Maareehhh, heb jij al een vriendinnetje?' Ze bloosde voorzichtig en glimlachte erbij. Ze hoopte dat hij nee zou antwoorden, maar ze wist bijna zeker dat het een ja zou zijn.

Ik haalde mijn schouders op.
"Nee, niet echt nee," antwoorde ik glimlachend.
"En jij? Een vriendje?"

Ze was blij dat hij geen vriendinnetje had, en kon de lach die over haar gezicht viel dan ook niet verbergen.
'Ook niet,' zei ze, nog steeds blij.

Ik glimlachte en je zag mijn hoop er net in maar ik verborg het nog goed.
Zonder een idee te hebben waar ik het over moest hebben vroeg ik maar iets dat in me opkwam.

'Sorry, wat zei je?' vroeg ze, uit haar diepe gedachten ontwakend. Ze had zijn vraag niet gehoord, want ze dacht na over hem. En haar. Over hun. Samen.

Ik herhaalde rustig mijn vraag. Zelf droomde ik ook af. Ik dacht hoe het eruit zou zien. Zij met mij. Ik met haar. Wij. Samen ooit.

Ze gaf antwoord, en droomde rustig verder. Ze zeiden bijna niets. Ze dacht aan wat haar echte droom was. Wat ze wilde bereiken, en ze wist precies wat dat was. Een vriend krijgen, of beter gezegd, Stark krijgen en een dierenpraktijk runnen. Al was dat eerste belangrijker voor haar. Ze zag hen al helemaal voor zich. Hand in hand, tussen de bloemenvelden. Stapelverliefd. Ze mompelde de woorden zachtjes voor zich uit. Hard genoeg dat Stark het verhaal kon volgen, maar zelf had ze het niet door.

Ik hoorde het verhaal en dacht dat ik het zelf had bedacht en dat Eve het vertelde maar toen schrok ik wakker toen iemand tegen me aankwam en merkte dat ze het echt zei. Ik bloosde en keek snel naar mijn sla en at maar wat.

Shumi schreef:

Jullie hebben geen toestemming voor een relatie. Pas vanaf 100 mogen jullie een relatie starten, is al een keer eerder tegen jullie gezegt.

Dat weten we, maar mag ik je er even op wijzen dat leuk vinden/verliefd zijn en een officiele relatie hebben niet hetzelfde is?

En volgensmij zijn velen het daarover met mij eens.

Ze schrok toen ze door had dat ze haar hele fantasie hardop had gezegd. Wat moest ze doen. 'S-sorry,' stamelde ze, niets anders wetend. Snel propte ik een hap panini naar binnen, maar hij smaakte me niet erg meer.