Hij rolde van haar af, en lag naast haar. Hij schoof zijn arm onder haar nek en legde haar in zijn oksel, vanaf waar zij uit zichzelf met haar hoofd op zijn buik ging liggen. Hij streelde haar haren.

Ze glimlachte nog steeds. Het voelde zo vertrouwd. Darren's hand gleed van haar zijkant naar beneden, en deed voorzichtig de joggingbroek die ze aan had naar beneden. Ze giechelde, en werd een beetje rood. Maar ze vond het niet erg.

Hij voelde hoe haar ogen richting zijn broek gleden, en ze met haar handen zijn broek uittrok. Ze wilde het dus. Dat gaf hem een fijn gevoel.

[SPEEDSPAMMING TO US <33]

Ze wilde het graag. Ze wilde wat Darren wilde. Ze wilde gewoon bij hem zijn. Als ze bij hem was, dan voelde ze zich bijna -ja- gelukkig.

'Vind je het echt niet erg,' vroeg hij, blozend, en preuts.

"Nee," zei ze blozend. "Bij jou voel ik me veilig." Ze meende dat, en ze gaf hem een kus. Hij deed haar broek uit, en ze had nu alleen nog maar een onderbroek aan. Ondeugend trok ze zijn broek ook naar beneden en lachte.

'Bad girl,' zei hij lachend, met bestraffende stem. 'Wie eerst?' bloosde hij.

Ze keek naar hem, en toen naar zichzelf. Ondeugend bleef ze kijken. Shumi grinnikte eventjes, en zei toen: "Tegelijk".

Dit was haar eerste keer, daar twijfelde hij niet over. En het was ook zijn eerste keer. Hij kwam naar haar toe en sloeg zijn armen om haar heen en drukte haar tegen zich aan. Haar borsten voelde hij tegen zijn borstkas en hij liet zijn handen naar beneden glijden, naar de rand van haar onderbroek.

Opnieuw giechelde ze. Tegelijkertijd duwden ze elkaars onderbroek naar beneden, en keek ze hem aan. Dit was haar eerste keer, en ze was een beetje nerveus.

Hij hoopte ontzettend dat ze wist hoe dit ging, maar aan de andere kant hoopte hij niet dat een andere jongen dit eerder had gedaan bij haar. Hij twijfelde wat hij nu moest doen. Of zijn moest doen, en hoopte dat zij het voortouw zou nemen.

Ze wist het niet helemaal zeker. Zou ze het nu moeten doen? Ze wist niet precies hoe het moest, omdat dit haar eerste keer was. Ze hoopte dat Darren dat wel wist, maar ze hoopte ook dat hij het niet al eerder had gedaan. Ach, het kon haar ook eigenlijk niet schelen, het was toch nu met hem? Darren, op wie ze al meer dan een jaar verliefd was? Darren, die haar altijd heeft geholpen? Ze glimlachte naar hem.

Ze stonden een beetje ongemakkelijk tegenover elkaar. 'Tsja,' zuchtte hij. 'Ik weet eigenlijk niet echt wat de bedoeling is ofzo.' Hij bloosde, want hij was inmiddels al wel 18, beetje raar dus. 'Ik bedoel, ik weet wel van voorlichting, maar dit ken ik gewoon zegmaar niet. Jij?'

Ze werd roder. "Ik weet het wel ongeveer." zei ze toen. "Maar ik heb het nog nooit gedaan." Fijn, voor allebei was het dus nieuw. Niet dat dat wat uitmaakte, maar het was gewoon een fijn gevoel dat dit voor allebei nieuw was, dat ze het samen konden ontdekken.

'Mooi,' zei hij. Het idee dat er nooit eerder iemand "in" haar was geweest, gaf hem toch een fijn gevoel. 'Nouja, ik weet niet, maar uhmm, hoe gaan we dit dan in godsnaam doen.' Zijn ogen gleden even over haar naakte lijf en hij zag dat zij hetzelfde deed.

"Nou, ehm..." zei ze. Ze wist wel hoe het moest, maar ze was ook nerveus. Darren wist het toch ook wel, nam ze aan.

'Shit,' scheldde hij. 'Ik-ik, ik ben er gewoon niet klaar voor. Denk ik. Ik weet niet.' Hij zocht naar zijn onderbroek, die Shumi ergens had neer gegooid.

Ze keek de andere kant op. Ze snapte het ook wel een beetje. Ze was er ook nog niet helemaal klaar voor. Maar het idee dat die kans daarvoor nu ook weg was, gaf haar een raar gevoel. Ze trok haar onderbroek en shirt weer aan, en ging nog even in het bed liggen. Ze gaapte, en had het best wel koud. Ze keek een beetje rond, en trok toen de dekens over haar hoofd heen.

Hij stond daar maar een beetje. Een gevoel van stress en angst overspoelde hem. Hij zag zijn kleren liggen, en trok ze in een enorme vaart aan. Toen hij klaar was, keek hij nog een keer naar Shumi, en rende toen de trap af, zonder moeite te doen om stil te zijn. Hij rende verder, naar buiten, de straat uit, zonder ook maar om te kijken.

Ze hoorde hoe de deur dichtknalde, en kneep haar ogen dicht. Langzaam kwamen er tranen uit, en even later was haar hele hoofd en nek nat van de tranen. Waarom ging hij nou zomaar weg, zonder iets te zeggen? Ze begreep hem niet, ze dacht echt dat hij het meende, maar dat zou dus wel niet zo zijn.

Hij hijgde toen hij de hoek om was. Hij had een belabberde conditie, en de tranen stroomden ook nog eens over zijn wangen. Een oude vrouw vroeg of het ging, maar hij wuifde haar weg. Hij strompelde verder richting huis, kijkend naar zijn mobieltje.

Ze ging rechtop zitten in haar bed, en keek de kamer rond. Ze snapte niet wat ze dan verkeerd had gedaan. Op haar bureau lag haar mobieltje. Ze liep ernaartoe en pakte hem. Shumi ging op haar bureaustoel zitten en leunde naar achteren. Geen smsje had ze gekregen. Dan zou ze hem zelf maar schrijven.

Darren,
Ben je boos? Waarom ging je opeens zo snel weg? Heb ik je bang gemaakt?
Wil je alsjeblieft bellen of terugkomen?
Ik hou wel van je, maar ik weet niet of jij het wel meende tegen mij gisteravond en vanmorgen. Ik snap het gewoon niet helemaal meer.
xxx Shumi

Toen ze hem nalas, vond ze het dom. Boos gooide ze het mobieltje naar de andere kant van de kamer, waar het op de grond viel. Wat ze niet door had, was dat door de smak op de grond het groene toetsje was geraakt, waardoor het smsje naar Darren was verstuurd.
Ze liep naar haar mobieltje, en pakte die in haar hand. Ze kroop onder haar dekbed en belde een vriendin. Die nam alleen niet op, en sprong in de voicemail. Opnieuw begon ze te huilen, en hield het mobieltje tegen haar aan.

Hij merkte hoe zijn mobiel trilde in zijn hand en hij keek op het schermpje. In duidelijke letters stond er:
U heeft 1 nieuw bericht.
Hij opende het bericht en las:

Darren,
Ben je boos? Waarom ging je opeens zo snel weg? Heb ik je bang gemaakt?
Wil je alsjeblieft bellen of terugkomen?
Ik hou wel van je, maar ik weet niet of jij het wel meende tegen mij gisteravond en vanmorgen. Ik snap het gewoon niet helemaal meer.
xxx Shumi

De gedroogde tranen begonnen opnieuw te stromen. Hij klapte zijn mobiel dicht en zakte tegen een muurtje aan, hopeloos.

Shumi wist niet dat het smsje ook werkelijk verstuurd was, dus verwachtte ook niks. Ze ademde in, en ze bleef stil onder de dekens liggen.

Hij bleef een tijdje tegen het muurtje zitten, zijn mobiel voorzichtig omhoog gooiend, stiekem hopend dat hij op de grond zou vallen. Maar dat gebeurde niet. Het regende en hij had zijn capuchon tot ongeveer over zijn ogen getrokken, maar hij zag zijn mobiel nog duidelijk. Het scherm bleef oplichten, met als waarschuwing dat hij een bericht had. Hij las het nog een keer na. De woorden bleven in zijn hoofd zitten. Toen hij het echt niet meer kon houden drukte hij op 'antwoorden'.

Sorry.